Volop in de rush van het moment. Maar ik kan het aan, ben het gewend. Hoe meer je aan mij vraagt, hoe meer ik geef. Oh.
En zo moet het zijn, want dat is goed. Alles mag en alles moet. Je bent wat je beleeft, zo blijft het leuk.
Je mag alles worden wat je wilt, zolang je maar geen tijd verspilt.
Maar wat nou als ik stil val, stil val? Ben ik dan getekend, komt het niet meer goed dan als ik stil val, stil val? Oh. Wat nou als ik stil val, stil val? Heb ik dan verloren voor ik ben begonnen als ik stil val, stil val? Oh.
Wat kan er gebeuren als ik stop? Pak ik het ooit dan wel weer op? Of maakt het me vrij en wil ik meer, altijd meer?
Als ik nu mijn beurt voorbij laat gaan, is het dan opgestaan, plaats vergaan? Ben ik maar alleen wat ik beleef?
Wat nou als ik stil val, stil val? Ben ik dan getekend, komt het niet meer goed dan als ik stil val, stil val? Oh. Wat nou als ik stil val, stil val? Heb ik dan verloren voor ik ben begonnen als ik stil val, stil val? Oh.
Wie heeft gezegd dat ik rennen moet? Het altijd maar weer beter moet? De lat steeds ietsje hoger moet? Wie heeft dat gezegd? Vanwaar dan toch die grote haast, komt de eerste niet gewoon het laatst? Voor stil zijn is het nooit te laat. Dus stop. Wees stil.
Wat nou als ik, wat nou als ik… Stil val?
Maar wat nou als ik stil val, stil val? Ben ik dan getekend, komt het niet meer goed dan als ik stil val, stil val? Oh. Wat nou als ik stil val, stil val? Heb ik dan verloren voor ik ben begonnen als ik stil val, stil val? Oh.
